İlk kez 19. yüzyılda tıp uzmanlarınca geliştirilen sakinleştirici ilaçların (trankilizan) hepsi, potasyum bromid esaslıdır. Yan etki olarak, aşırı tükürük üretimine neden olduklarından, bunlar pek tutulmadı. 1903’te Almanya’ da Veronal adı verilen barbitürat esaslı uyku ilacı bulundu.
Daha sonra barbitürat bileşikleri, sakinleştirici olarak kullanılmaya başlandı. Halen en geniş biçimde kullanılan sakinleştiriciler, benzodiazepin esaslı olanlardır.
Bunların en bilinenleri arasında, Valium, Librium ve Mogadon sayılabilir. Barbitürat esaslı ilaçlara göre daha az yan etkileri görülen bu ilaçlar, 1950’li yıllarda İsveçli ilaç firması Hofmann La Roche tarafından üretildi.
Sakinleştirici veya sedatif, düşük dozda kullanıldığında gerginlik ve bunaltıyı (anksiyete) gideren, duygu ve davranışlarda yatıştırıcı etki sağlayan, yüksek dozda ise bilinç bulanıklığı ve uyku veren ilaçların genel adıdır. Merkezî sinir sisteminin çalışmasını yavaşlatır. Farmakolojik olarak uygun dozda kullanıldığı zaman uyku sağlar. Sedatif etki hipnotik etkiden daha zayıftır. Kullanana uyku vermez. Sadece sakinleştirir. Birçok sedatif ilaç yüksek dozda anestezik etki gösterir.