Giuseppe Peano, İtalyan-mantıkçısı ve matematikçisi (Cuneo 1858-Torino 1932) Torino Üniversitesi’ni bitirdikten sonra aynı üniversitede asistan olarak çalışmaya başladı. 1890’da Sonsuzküçükler hesabı kürsüsünde doçent, 1895’te profesör oldu. 1886-1901 arasında askeri akademide sonsuzküçükler hesabı okuttu. Tüm mantık ve matematik önermelerini günlük dile başvurmaksızın dilegetirebilme olanağı veren bir işaretler sistemi oluşturdu.
Matematikle ilgili birçok dergide tümdengelime ve aksiyonlara dayanarak, aritmetik, tasarı geometri, sonsuzküçükler hesabı ve vektör hesabı üstüne yazılar yayımladı. 1888’den başlayarak bir yandan simgesel mantığın araçlarını zenginleştiren çalışmalar yaparkeç, bir yandan da mantığı matematiğin aksiyomatik bir yapıya kavuşturulmasının aracı olarak kullanmanın yollarını araştırdı. Simgesel mantığa, bugün de kullanılan “öğesidir” anlamındaki “E” gibi birçok yeni gösterim ve yöntem kazandırdı. A.Gossmann’ın yöntemine dayanarak geometrik hesabı geliştirmeye çalıştı.
Daha önce Leibniz’in düşündüğü bir plana uyarak öğrenilmesi kolay uluslararası bir bilim dili yaratmaya çalıştı. 1903’te sözcükleri İngilizce, Fransızca, Almanca’da ortak olan gramersiz bir Latince yarattı.
Başlıca eserleri: Applicazionigeometrischedel cakolo infinitesmale (Geometrinin Sonsuzküçükler Hesabına Uygulanması) 1887, Lezioni di analist infinitesimale (Sonsuzküçükler Hesabı Dersleri) 1893, Cal- colo differenziale e principli di colcolo integrale (Diferansiyel Hesap ve integral Hesabın İlkeleri).