Lir, Arp ailesinden kaynağı M.Ö. 9. yüzyıla kadar uzanan, eski Yunanlılara ait, U harfi şeklinde ağaçtan oyulan, çırpma telli bir müzik aletidir. Bu müzik aleti, ilk önce yarım küre şeklinde, içi boşaltılmış kaplumbağa kabuğunun iki ucuna karşılıklı olarak yerleştirilen 3 veya 4 telin gerilmesiyle ortaya çıkmıştır. Daha sonra modern hale sokulan, lirin telleri beşe çıkarılmıştır. Nadiren 7 ve 8 telli olanları da vardır.
Lir; on üçüncü yüzyılda İtalya’da kullanılmıştır. Bazı rivayetlerde keman bu müzik aletinin kaynağı olarak anlatılır. Şekil itibariyle kemana benzer. On dördüncü yüzyıllarda Pleiçde şairleri şiir okurken telli ve yaylı olan bu müzik aletini kullanmışlardır. Lirin özelliği parmaklarla çalınır ve kucakta iki diz arasında tutularak ses verdirilir.
Antik Yunanistan’da Lir’in tanrı Hermes’in bulduğu ve kardeşi tanrı Apollon’a hediye ettiğine inanılırdı. Lir, Hellenistik Dönem’de ozanların ve düşünürlerin sembolüydü bu nedenle de sonradan Lirik düşüncenin çıkış kaynağı olmuştur. İnsanların duygularını anlatma anlamına gelen “lirik” kelimesinin şiir dünyasında yer alması, bu müzik aletine dayanır. Daha sonra bu şiir türü de şairler arasında yayılmıştır.