Gece çalışmasını kim buldu. Vardiyalı çalışma sistemi çok eski çağlardan beri uygulanmaktadır. Antik krallıklarda gece güvenliği sağlamak için nöbet bekleyen nöbetçiler, bekçiler, askerler gece vardiyasının ilk örnekleri olarak bilinmektedir. Ampulün icadı gibi yenilikler, sanayi devrimi sonrası talebin, üretimin ve maliyetlerin artması vardiyeli çalışma sistemine geçmeyi zorunlu kıldı. Özellikle çelik fabrikaları, demir dökümhaneleri ve tekstil fabrikaları gibi büyük işletmelerde duran varlıkların çalışmadığı sürece maliyet oluşturması “kesintisiz üretim” e geçişi hızlandırdı. 1800 lü yılların sonlarına doğru vardiye sistemi oturmaya başladı.
Gece çalışmasını kim buldu
Başlangıç programları, iş gücünü genellikle iki haftada bir döndüren, 12 saatlik vardiya sistemi ile gerçekleşmekteydi. İşçilerin gece vardiyası 12 saatti. Bu yorucu program oldukça yorucuydu.
İki vardiyeli program, yüksek iş kazası oranlarına ve yaralanmalarla sonuçlandı. İşverenler, devletin belirlediği kurallara pek uymuyor, işçi tazminatı veya üçüncü taraf sorumluluğu gibi konuları ciddiye almaktan uzaktılar. 7/24 çalışma sistemi operasyonları insanın sınırlarını aşmaktaydı.
1886 yılının başlarında Amerika’daki İşçi sınıfı çalışma saatlerini, sekiz saatle sınırlamak için sendikaları aracılığı ile hükümete ve işverenlere baskı yapmaya başladı. İlk denemeler 1886’da Chicago, Haymarket Meydanı’ndaki şiddetli ve başarısız ayaklanmalarla sonuçlandı. Bu konuda Kongre, Asgari ücret, maksimum çalışma saatleri ve toplu pazarlık için hükümlerini içeren Ulusal Endüstriyel Geri Kazanma Yasasını 1933 yılında yürürlüğe koyana kadar pek bir ilerleme kaydedilmedi.
12 ve 8 Saatlik Vardiya
Bu yeni yönetmelikler, işverenlere, haftalık 40 saati aşan herhangi bir iş için mesai dışı ücretlerde bir buçuk saatlik ödemeyi öngörüyordu. Bu durum sekiz saatlik iş döngüsü kavramının meydana çıkmasına yol açtı. Halen günümüzde uygulanan geleneksel gündüz, akşam ve gece vardiyaları hızla yaygınlaştı.
1960’lı yıllarda, 12 saatlik vardiya sistemi, çoğunlukla hafta sonu uygulanmaya başladı. Özellikle hizmet sektöründe faaliyet gösteren bazı şirketler, 12 saatlik vardiya programlarını benimsediler.
8 saatlik bir vardiya sisteminde, her gün yalnızca üç çalışma grubuna ihtiyaç duyulmaktadır. 12 saatlik bir sistemde iki çalışma grubuna ihtiyaç duyulmaktadır.
Yapılan araştırmalar vardiyalı çalışmanın işçileri olumsuz etkilediği göstermiştir. İşyerinde aşırı uykulu olma gibi nedenlerle iş kazalarına neden olmaktadır. Vardiyalı çalışma uyku bozukluğu, işyerindeki insan hataları için daha büyük bir risk oluşturmaktadır. Vardiyalı çalışma, bilişsel yeteneği ve esnekliği bozar. Dikkat, motivasyon, karar verme, konuşma, uyanıklık ve genel performansı olumsuz etkilemektedir.