Simiti kim buldu

Simit eski Osmanlı İmparatorluğu fırın ve yemek kültüründe ortaya çıkmıştır. Susam veya haşhaş, keten veya ayçiçeği çekirdeği ile kaplanmış dairesel bir hamur işi çeşididir. Simit’in büyüklüğü, sıkılığı, gevşekliği ve diğer özellikleri bölgeden bölgeye göre değişir. İzmir’de gevrek olarak bilinir. Ankara’daki simitler diğer şehirlerinkinden daha küçük ve daha keskindir. İstanbul’daki simitler pekmez ile hazırlanır. Simit sözcüğü Arapça samid “beyaz ekmek” veya “ince un” anlamından gelmektedir.

Simit’in İstanbul’da başlayan daha sonra dünyanın bir çok şehrine yayılan uzun bir geçmişi vardır. Kaynaklar, simitin 1525’ten beri İstanbul’da üretildiğini gösteriyor. 1593 tarihli Üsküdar mahkeme kayıtlarına (Şer’iyye Sicili) dayanarak, simitin ağırlığı ve fiyatı ilk kez standartlaştırılmıştır. 17. yüzyıl gezgini Evliya Çelebi, 1630’lu yıllarda İstanbul’da 70 simit fırınının bulunduğunu yazmıştır. Jean Brindesi’nin 19. yüzyılın başlarında İstanbul günlük yaşamı ile ilgili yağlıboya tablosunda sokaklarda simit satıcılarını resmetmiştir. Yine bir ressam olan Warwick Goble de 1906’da İstanbul’un bu simit satıcılarını eserlerinde göstermiştir. Simit ve türevleri Osmanlı İmparatorluğu boyunca bir çok ülkeye yayılmış ve popülerleşmiştir.

Simit Kültürü

Simit genellikle çay, meyve suyu, peynir veya ayran ile kahvaltıda yenilir. Simit ile çay içmek geleneksel bir kültürdür. Simit (Ermenice “Bokegh”) Ermenistan’da geleneksel bir Noel ekmeğidir.

Simit, eski zamanlardan beri Türkiye’de simit arabası veya başındaki bir tepsiyle sokak sokak dolaşan sokak satıcıları tarafından satılıyor. Simitçiler genelde simit’in taze olduğunu vurgularlar (“Taze simit!” / “Taze gevrek!”), Çünkü bunlar gün içinde pişirilir; Aksi takdirde sıcak (“Sıcak, sıcak!”) Ve aşırı derecede sıcak (“El yakıyor!”, Fırından uzun süre uzakta olmadığında “Eli yakar!” Demektir).

Simit, Türkiye’nin alt ve orta sınıf insanlar için önemli bir simgedir. Bazen adı “susam kebabı” olmaktadır.

Ortadoğu’nun diğer bölgelerinde haşlanmış yumurta ve / veya bir çeşit ot karışımı olan duggah ile tüketilir; yaygın olarak kutsal mekke ve Medine camilerinde yoğurt veya ayran ile hızlı bir ara yemek olarak kullanılır.

Dünyada diğer simit benzerleri

Bazı Romanyaya özgü covrigi (kovrı) çeşitleri simit’e çok benzemektedir. Simit’e benzeyen bir başka ekmek türü, Polonya’da obwarzanek (özellikle obwarzanek krakowski), Rusya, Ukrayna ve Beyaz Rusya’da bublik olarak bilinir. Temel fark, hamur halkalarının, simit durumunda olduğu gibi, su ve pekmez şurubu içine batırılmak yerine, fırınlamadan önce kaynar suda kısaca haşlanır (bagellere benzer şekilde).

Çin’deki uygur türklerinin kendi kültürlerine özgü mutfakta karakteristik bir öğe olarak Girde, tandır fırınında pişirilen ve simit’e çok benzeyen bir ekmek çeşididir.