Elektrik motoru elektrik enerjisini mekanik enerjiye çeviren makina olarak tanımlanabilir. Elektrik kaynağına bağlandığı zaman bir mili döndürerek bir hareket meydana getirir. Evde bulunan elektrik süpürgesi, çamaşır makinası, dikiş makinası ve karıştırıcıları hep motorlar çalıştırır. Modern bir fabrikada ise, bantların çalıştırılmasında, baskı makinalarında, değirmenlerde hep elektrik motoru vardır. Motorlar genellikle tam yüklendikleri zaman tam verimlidirler.
Büyük elektrik motorları, küçük elektrik motorlarıdan, yüksek hız motorları düşük hız motorlarından daha verimlidir. Beygir gücünün küçük bir kesiminden, 5000 beygir gücüne veya daha büyük güce sâhip elektrik motorlarımevcuttur.
Elektrik Motoru’nu kim icat etti
İlk ticârî motor 1880’lerde, elektrik ve manyetizmada 1820’lerin başlarında yapılan temel keşiflerden yarım asır sonra ortaya çıkmıştır. Elektrik enerjisinden manyetizma üretildiğinden bu yana fen adamlarının en büyük düşüncesi, “Manyetizmadan elektrik enerjisi elde edilebilir mi?” sorusu olmuştu. Bu, fen ilimleri tarihinde en büyük mesele haline geldi. Faraday, zaman zaman bu mesele üzerinde çalıştı. Bu arada ilk ilmi keşfini de gerçekleştirmiş oldu. İlk defa 1821’de Michael Faraday, bir mıknatıs ve hareketli telden sürekli bir dönme hareketi elde edebileceğini göstermiştir. Bu keşif, elektrik motorlarının esası kabul edildi.
Bir Amerikalı demirci olan Thomas Davenport 1837’de elektrik motoru için ilk patenti almıştır. Davenport, aynı yıl 50 librelik iki motor yaptı. Biri, demir ya da çelik üzerine 1/4 inçlik delikler açmak için kullanılıyordu. Her iki motor da, dakikada 450 devir yapıyordu. 1839’da daha büyük bir motor yaptı ve bu motoru bir baskı makinesini çalıştırmak için kullandı.
Bu makineyle de ilk sayısı 18 Ocak 1840 günü yayınlanan ABD’nin elektrikle ilgili ilk gazetesi olan “The Electromagnet and Mechanics Intelligencer” i çıkardı. Endüstriyel amaçla belirli bir oranda mekanik güç elde etmek üzere elektriğin ilk kullanımı 1873 yılında Paris’te Societe Gramme tesislerinde yapıldı.
1888’de İtalyan Galileo Ferrari birbirinden 90° faz farkı olan iki alternatif manyetik alanının sabit dönen bir manyetik alan olarak görülebileceğini gösterdi. Ayrıca, bir tek akımın, fazları farklı iki manyetik alan doğuran fazları farklı iki akıma ayrılabileceğini gösterdi. Dönen tek bir manyetik alanın motorun rotasında bir dönme meydana getirdiğini müşâhede etti. Böylece ilk indüksiyon motoru doğmuşsa da bunun sanâyideki uygulamasını Ferrari devâm ettirememiştir.
1888-1896 arasında Nikola Tesla bağımsız olarak geliştirdiği indüksiyon motorunun patentlerini aldı. George Westinghouse, Tesla’nın patentlerini alarak ileri çalışmalar yaptırdı ise de, ekonomik kriz ve elektrik akımı tekniğinin gelişmeleri bu çalışmaları engelledi. 1890’lardan îtibâren çeşitli ülkelerde alternatif akım motorları ortaya çıktı. Çok fazlı elektrik motorları geliştirildi.
İlk minyatür elektrik motorları ise, 1880′ yılında New Jersey’de Thomas Alva Edison tarafından gerçekleştirildi.