Nükleer enerji, en yeni güç kaynağıdır. Henüz elektrik üretiminde kömür, doğal gaz ve petrol kadar çok kullanılmasa da, örneğin ABD’deki 68 nükleer güç üreticisinde ülkenin toplam elektrik üretiminin 1/8’i elde ediliyor. Nükleer güç 35 yıl önce başlamış olan nükleer çağın ürünüdür. 2. Dünya Savaşının sonuna doğru ilk kez patlatılan atom bombaları ne denli güçlü olduklarını kanıtladılar. Japonya’ya atılan iki bomba, ülkenin derhal teslim olmasına yol açtı. Bu üstün silahı geliştiren bilginler atom gücünün barışçı amaçlarla da kullanılabileceğini düşünmüşlerdi. İki yüzyıl önce insanlık odun, kömür, petrol ve doğal gaz yakarak makineleri çalıştıracak enerji elde edebileceğini öğrenmişti. Böylece makine çağı açılmış oldu. Nükleer enerji bunlardan farklıdır ve yakıt kullanarak üretilmez, öyle ise nasıl üretildiğini görelim.
Nükleer enerji bir rastlantı sonucu bulundu. 1896’da Fransız bilim adamı Antoine Henri Becquerel uranyum tuzları ile deneyler yapıyordu. Bunların güneşe çıktıkları zaman ışık çıkardıkları biliniyordu.Bir gün bazı uranyum tuzu kristallerini fotoğraf filmi üzerine koyup uranyumu güneş ışığında incelemek istedi. Hava kapalı olduğundan deneyden vaz geçen Becquerel filmi sakladı. Birkaç gün sonra filmi incelediğinde uranyumun içinden, dışarıdan bir etken olmadan çıkmış ışınların filmi etkilemiş olduğunu gördü. Bu ışınlar,buluşu yapanın onuruna Becquerel ışınları diye adlandırıldılar.
Marie ve Pierre Curie,Becquerel ışınlarının sağladığı olanaklarla büyülendiler. 1898’de Marie Curie, uranyumdan daha etkin olan radyum ve polonyum elementlerini bularak, bu olguya radyoaktivite adını verdi. 1903 yılında Curie’ler ve Becquerel radyoaktiviteyi buldukları için Nobel ödülünü paylaştılar. Marie Curie, bugün hâlâ bir gram radyumun çıkardığı radyasyon birimi olan “Curie” ölçütü ile anılır.
Yüzlerce yıl atomun, doğayı oluşturan maddelerin parçalanamaz en küçük yapı taşı olduğuna inanılmıştı. Ama bilginler, yüzyılımızın başında bazı atomların doğal olarak, ama çok yavaş bir şekilde parçalandıklarını öğrenmeye başladılar. Bu parçalanma sırasında atomlar radyoaktif ışınlar ya da çekirdek içi enerjisi yayarlar. Bu, çekirdeği bir arada tutan birleştirici enerjidir.
1904 yılında İngiliz bilim adamı Ernest Rutherford bir yazısında “Eğer bir atomu parçalamayı başarabilirlerse sonuçta elde edilen çok miktarda enerji yararlı bir biçimde kullanılabilir” diyordu. Rutherford 1937’de öldüğü zaman , atomun içindeki enerjinin günlük uygulamada ne işe yarayabileceğini henüz çözememişti. Ama bu arada yeni araştırmalar, gerçek nükleer çağı başlatacak biçimde ilerliyordu.
i. ö. 450 Yunan düşünürü Demokritus maddeyi oluşturan ufak, bölünemeyen parçacık düşüncesini geliştirerek buna atom adını verdi.
I.S. 1750 Benjamin Franklin elektriğin pozitif ve negatif yüklerini tanımladı.
1774 Antoine Lavoisier kütlenin korunması yasasını ortaya çıkardı.
1803 John Dalton modern atomik kuramı ortaya attı. Demokritus’un kavramı gibi bu da izlenime dayanıyordu.
1828 Jons Jakob Berzelius kendi çağında bilinen elementlerin atom ağırlığı tablosunu yaptı.
1895 Wilhelm Konrad Röntgen(x)ışınını buldu ve radyoaktiviteye yol açtı.
1896 Antoine Henri Becquerel doğal radyoaktiviteyi buldu.
1898 Marie ve Pierre Curie polonyum ve radyumu buldular.
1905 Albert Einstein kütle ve enerjinin eş değerde olduğunu bildiren kuramını yayınladı.
1911 Ernest Rutherford atom çekirdeğini buldu.
1913 Frederich Soddy, Rutherford ile çalışırken elementlerin izotoplarını buldu.
1919 Rutherford atomu parçaladı.
1931 Harold Urey deuteriumu (hidrojen izotopu) buldu.
1932 James Chadwick nötronu buldu.
1934 Leo Szilard nükleer zincirleme işlemin olasılığını tanımladı.
1938 Otto Hahn ve Fritz Strassman, uranyumu nötron ile bombalayarak baryum ve kriptonu buldular.
1939 Lise Meitner ve Otto Frisch bir bildiri yayınlayarak Hahn ve Strassmann’ın insan eliyle ilk nükleer parçalanmayı yaptıklarını açıkladılar.
1942 Enrico Fermi ilk atom reaktörünün yöneticisi olarak nükleer zincirleme işlemini sağladı.
1945 Patlayan ilk atom bombası (ABD). Aynı yıl, Hiroşima’ya ve Nagasaki’- ye iki bomba atıldı.
1946 ABD Atom Enerjisi Komisyonu kuruldu.
1949 Sovyetler Birliği ilk atom bombasını attı.
1952 ABD ilk hidrojen bombasını attı.
1953 Başkan Dwight D. Eisenhower barış için atom programını açıkladı. Ayrıca uluslararası bir Atom Enerji Komisyonunun kurulmasını önerdi.
1954 Nükleer denizaltı (Nautilus)
1955 Birleşmiş Milletler’de atom enerjisinin barış için kullanılması için ilk konferans (Cenevre).
Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı kuruldu.
ilk nükleer ticari gemi denize indirildi.
ilk nükleer güçlü yapay uydu yörüngeye oturtuldu.
1962 Antarktika ‘da ilk nükleer reaktör.
1963 Başkan Kennedy atomik deneyleri kısıtlama anlaşmasını imzaladı. Başkan Johnson özel endüstrinin nükleer malzemeye sahip olmasını yasallaştırdı.
1974 Atomik Enerji Komisyonu’nun görevi yeni oluşturulan Enerji Araştırma, Geliştirme ve Nükleer Düzenleme Komisyonu’na verildi.
Yeni oluşturulan Enerji Bölümü tüm Amerika’daki nükleer enerji sorumluluğunu üzerine aldı.
Sovyetler Birliği’nin nükleer güçle çalışan uydusu Kanada’nın kuzeyindeki seyrek yerleşim alanına düştü.