Alexander Graham Bell kimdir, hayatı, eğitimi, telefonu nasıl buldu, hangi alanlarda çalışma yapmıştır?
Alexander Graham Bell, Alexander Melville Bell ve Eliza Grace Symonds oğlu olarak 3 Mart 1847’de doğdu. Annesi neredeyse sağırdı ve babası Alexander’ın daha sonraki kariyer tercihini etkileyerek sağırlara saygı ve ilgi göstermeyi öğretti. 11 yaşındayken Edinburgh’daki Royal High School’a girdi, ancak zorunlu müfredattan hoşlanmadı ve mezun olmadan 15 yaşında okulu bıraktı. 1865 yılında aile Londra’ya taşındı. Alexander Haziran 1868’de sonbaharda University College London’ın giriş sınavlarına katıldı ve okula kayıt oldu. Ancak 1867 yılında Bell’in küçük kardeşi Edward’ın, 1870’de abisi Melville’in tüberkiloz nedeniyle ölmesinden sonra, 1870 yılında Bell ailesi Kanada’ya göç etti. Bu nedenle Alexander okulu yine bitiremedi. Aile Brantford, Ontario’ya yerleşti. Nisan 1871’de Alexander Boston’a taşındı. Boston Okulu’a kayıt yaptırdı ve İşitme Engelliler Öğretmeni oldu. Sonra Massachusetts Northampton’daki Sağır Clarke Okulu’nda ve Connecticut Hartford’daki Amerikan Sağırlar Okulu’nda öğretmenlik yaptı.
Evliliği
Bell’in öğrencilerinden biri, Clarke Okulu’nun kurucusu Gardiner Greene Hubbard’ın kızı Mabel Hubbard’dı. Mabel, beş yaşına gelindiğinde yüksek ateş nedneiyle ölümden dönmüş fakat sağır kalmıştı. Bell 1873’te, Mabel 15 yaşındayken ona eğitim vermeye başladı. 10 yıllık bir yaş farkına rağmen aşık oldular ve 11 Temmuz 1877’de evlendiler. Elsie (1878-1964), Marian (1880-1962) ve bebeklik döneminde ölen iki oğlu dahil dört çocukları oldu.
Telefonu nasıl buldu
Öğretmenlik mesleğini sürdürürken, Bell aynı anda birden fazla telgraf mesajını tek bir tel üzerinden iletmeye yönelik yöntemler araştırmaya başladı. O sırada telgraf yeniliğin önemli bir odağı ve sonuçta Bell’in telefon icatına yol açan bir nokta idi. 1868 yılında Joseph Stearns, tek bir tel üzerinden aynı anda iki iletiyi ileten bir sistem olan dupleksi icat etmişti. Sektördeki baskın firma olan Western Union Telegraph Company, Stearns’in dubleksinin patent haklarını almış ve rakiplerin bunları kullanmasını engellemek ve mümkün olduğunca fazla sayıda çok iletim yöntemi geliştirmesi için mucit Thomas Edison‘u kiralamıştı. Edison’un çalışması, tek bir tel üzerinden dört eşzamanlı telgraf mesajı göndermek için kullanılan bir sistem olan quadruplex’de doruğa ulaştı. Mucitler daha sonra dörtten fazla gönderilebilecek yöntemler araştırmaya başladı. Bell ve onun büyük rakibi Elisha Gray ve bir kaç mucit, bir telgraf hattını 10 veya daha fazla kanala bölebilen tasarımlar geliştirdi.
Gardiner Hubbard liderliğindeki bir grup yatırımcı, düşük maliyetli telgraf göndermek için Postane ile sözleşme imzalayarak Western Union ile rekabet edebilecek federal bir telgraf şirketi kurmak istedi. Hubbard, harmonik telgrafda büyük gelecek görüyordu bu nedenle Bell’in deneylerine destek verdi. Ancak Bell, insanın sesini iletmekle daha fazla ilgileniyordu. Ateşli tartışmalar sonunda, o ve Hubbard, Bell’in zamanının büyük bölümünü harmonik telgrafa ayıracağı konusunda anlaşmaya vardılar ancak Bell telefon konseptini geliştirmeye devam edecekti.
Müzikal tonlar ileten harmonik telgraflar, hem Bell hem de Grey için insan sesininin iletilmesi konusunda kavramsal bir adımdı. Bell 14 Şubat 1876’da, Gray’in benzer bir yöntemi anlatan bir patent uyarısı (konsept beyanı) yapmasından sadece birkaç saat önce, ses iletme yöntemini açıklayan bir patent başvurusu yaptı. 7 Mart 1876’da Patent Ofisi, tarihteki en değerli patentlerden biri olduğu söylen telefonun patentini Bell’e verdi. Büyük ihtimalle Bell ve Gray’in telefon tasarımları, harmonik telgraf üzerine yapılan çalışmaların bir sonucu olarak geliştirildi. Bununla birlikte, ikisinin arasındaki buluşun önceliği sorunu en başından beri tartışmalara neden olmuştur.
Patente sahip olmasına rağmen, Bell’in tam işleyen bir aleti henüz yoktu. İlk önce 10 Mart 1876’da, laboratuar asistanı Thomas A. Watson’ı Bell’in laboratuvar notlarında “Bay Watson buraya gel seni görmek istiyorum” olarak yazdığı sözlerle çağırdığı anlaşılan konuşma yaptı. Sonraki birkaç ay içinde Bell, cihazını halka açık sergi için uygun hale getirme çalışmalarına devam etti. Haziran ayında telefonunu, Philadelphia Centennial Sergisi jürisine, Brezilya İmparatoru II. Pedro ve ünlü İskoç fizikçi Sir William Thomson’ın tanık olduğu bir jüriye gösterdi. O yılın ağustosunda, Brantford Ontario yakınlarındaki Paris’e bir telgraf teliyle iletilen ilk tek yönlü uzak mesafe görüşmeyi yaptı.
Gardiner Hubbard, Bell telefonunu ticarileştirmek için Temmuz 1877’de Bell Telephone Company’yi kuracak bir grubu organize etti. Bell, 1880’lerin başında telefona olan ilgisini kaybedinceye kadar şirketin teknik danışmanlığını yaptı. Buluşu kendisini zenginleştirdi, ancak şirketteki hisse senetlerinin çoğunu erkenden sattı ve paylarını elinde tutanlar kadar kar edemedi. Böylece, 1880’lerin ortalarında telefon endüstrisindeki rolü sadece telefonu icat eden kişi olarak kaldı.
Graphophone
O zamana kadar Bell, ses kayıt ve çalma teknolojisine giderek daha fazla ilgi duydu. 1877’de Edison fonografı icat etmesine rağmen, dikkatini başka teknolojilere, özellikle de elektrik enerjisi ve aydınlatmaya çevirdi. Ses kaydedip çoğaltan makinası fonograf, güvenilmez ve hantal bir cihaz olarak kaldı. 1880’de Fransız hükümeti, elektrik bilimlerinde gösterdiği başarı için Bell’e Volta Ödülü’nü verdi. Bell, ödül parasını Washington DC’de sağırların eğitimine ve hayatlarını iyileştirmeye yönelik bir kurum olan Volta Laboratuvarı’nı kurmak için kullandı. Ayrıca fonografın geliştirilmesine kendini adamıştı. 1885 yılına gelindiğinde Bell ve arkadaşları (kuzeni Chichester A. Bell ve mucit Charles Sumner Tainter) maden mumu ile kaplanmış çıkarılabilir bir karton silindir içeren ticari kullanım için uygun bir fonograf tasarım yaptılar. Cihazı Graphophone olarak adlandırdılar ve 1886’da patentini oldılar. Grup Volta Graphophone Şirketi’ni kurdu. Daha sonra 1887’de patentlerini American Graphophone Company’ye sattılar. Bell satıştan elde ettiği geliri yine Volta Laboratuvarına bağışladı.
Photophone
Bell, Volta Laboratuvarı’nda iki önemli araştırma projesine imza attı. 1880’de ışığı ses iletmek için bir araç olarak kullanmaya yönelik araştırmalara başladı. 1873’te İngiliz bilim adamı Willoughby Smith, bir yarı iletken olan selenyum elementinin elektriksel direncini ışığının yoğunluğuyla değiştirdiğini keşfetti. Bell bu özelliği, en az telefonu kadar değerli gördüğü bir Photophone geliştirmek için kullanmaya çalıştı. Photophone’un teknolojik açıdan uygulanabilir olduğunu göstermeyi başardı, ancak cihaz ticari açıdan uygun bir ürüne dönüşemedi. Bununla birlikte bu konudaki çalışmaları, daha sonra 20. yüzyılda pratik uygulamaları olan fotovoltaik etkinin araştırılmasına katkıda bulundu.
Metal Dedektörü
Bell’in diğer büyük girişimi, cerrahi kullanım için metal dedektörünün erken bir versiyonu olan bir electrical bullet probe (elektrikli mermi kalemi) çalışmasıydı. Bu çabanın kaynağı, Temmuz 1881’de ABD Başkanı James A. Garfield’ın vurulmasıydı. Doktorlar, başkanın sırtına giren kurşunu fiziksel muayene yoluyla bulamadılar. Bell, telefon kablolarındaki elektrik parazitlerini ortadan kaldırma konusundaki araştırmasının bir yan ürünü olan indüksiyon dengesini kullanarak merminin yerini saptayabileceğini düşündü. Metal nesne yaklaştırıldığında, düzgün şekilde yapılandırılmış bir indüksiyon dengesinin bir ton çıkacağını tespit etti. Temmuz ayının sonunda, Garfield’ın mermisini aramaya başladı ama başarı sağlayamadı. Garfield Eylül ayında öldü, buna rağmen Bell vazgeçmedi. Bir grup doktora vücut içindeki metal nesneyi bu cihaz ile bulabileceğini ispatladı. Boer Savaşı (1899-1902) ve I. Dünya Savaşı (1914-18) sırasında cerrahlar cihazı kullanarak bir çok hayat kurtardılar.
Eylül 1885’te Bell ailesi Kanada Nova Scotia’da tatil yaptı. Bell oranın iklimine ve doğasına aşık oldu. Ertesi yıl, Bell, Breton Adası’ndaki Baddeck köyünde 50 dönüm arazi satın aldı ve Beinn Bhreagh adında bir laboratuvar inşa etmeye başladı. İskoçya doğumlu mucit 1882 yılından bu yana Amerikan vatandaşıydı, ancak Kanada daha sonraki daimi evi oldu.
Havacılık ile ilgili çalışmaları
1890’lı yıllarda Bell, dikkatini uçuş konusuna yoğunlaştırdı. 1891’den başlayarak, Amerikalı bilim adamı Samuel Pierpont Langley’nin araştırmalarından esinlenerek kanat şekilleri ve pervanesi bıçakları tasarımları yaptı ve denedi. Wilbur ve Orville Wright 1903’te ilk başarılı güçlendirilmiş ve kontrollü uçuşu yaptıktan sonra deneylerini sürdürmeye devam etti. 1907’de Bell, Aerial Experiment Association (hava taşıtı deneyi derneğini) kurdu ve hava aracı tasarımı ve kontrolünde önemli ilerleme kaydeden öncü havacı Glenn Hammond Curtiss’in kariyerine katkıda bulundu.
Bell yaşamı boyunca bilimsel bilginin gelişimini teşvik etmeye çalıştı. Bilim İlerlemesi için Amerikan Derneği’nin resmi yayını olan Science dergisini destekledi. 1888’de National Geographic Society’nin kurucularından biri olan ve 1888 yılında toplumun başkanı kayınpederi Gardiner Hubbard’ın yerine geçerek 1898-1903 başkanlık yaptı. O sırada damadı Gilbert H. Grosvenor, National Geographic Dergisi’nin editörü oldu. Bell, gömüldüğü Nova Scotia mülkünde 2 Ağustos 1922 tarihinde 75 yaşında öldü.
Çok iyi